ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΤΕΚΠΑΙΔΕΥΟΜΕΝΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΕΙΟΥ Π.Τ.Δ.Ε - Α.Π.Θ. «ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΛΗΝΟΣ»
Ταχ. Διεύθυνση: Αρχαιολογικού. Μουσείου 29, Τ.Κ. 546 40, Θεσσαλονίκη.
Ταχ. Διεύθυνση: Αρχαιολογικού. Μουσείου 29, Τ.Κ. 546 40, Θεσσαλονίκη.
Πληροφορίες: Νίκος Φασφαλής (Πρόεδρος), Κακατόλης Γιάννης (Γραμματέας)
Τηλέφωνο: 697 – 295.4457
.
.
ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Θεσσαλονίκη, 04-03-2009
.
Θεσσαλονίκη, 04-03-2009
.
«Σεμινάρια» 400+ ωρών στην Ειδική Αγωγή: ακόμα ένα βήμα προς την εμπορευματοποίηση της γνώσης και της μόρφωσης!!!
Οι επιτηδευματίες της γνώσης, εν δράσει, στην εποχή του αγοραίου καπιταλισμού… Απόφαση σχετικά με την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών Π.Ε. & Δ.Ε. στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση.
.
Οι επιτηδευματίες της γνώσης, εν δράσει, στην εποχή του αγοραίου καπιταλισμού… Απόφαση σχετικά με την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών Π.Ε. & Δ.Ε. στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση.
.
Λίγες μόνο μέρες μετά την ψήφιση του νόμου για την «Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση ατόμων με αναπηρία ή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες», και συνεχίζεται με το χειρότερο τρόπο η ιδιωτικοποίηση του χώρου της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης, με τη σφραγίδα μάλιστα ενός νόμου (Ν3699/2008). Σήμερα, σε όλη την Ελλάδα, εξελίσσονται «επιμορφωτικά σεμινάρια ειδικής αγωγής και προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης» 400+ ωρών, από ποικιλώνυμα κέντρα και φορείς «εκπαίδευσης» και «κατάρτισης», εκτός του δημόσιου κοινωνικού και επιστημονικού ελέγχου, χωρίς καμία εγγύηση οιασδήποτε εγκυρότητας. Η συμμετοχή μελών Δ.Ε.Π. σε αυτά, ανοίγει προκλητικά την πόρτα του Δημόσιου Πανεπιστημίου στα ιδιωτικά συμφέροντα. Τα συγκεκριμένα σεμινάρια, εκτός των άλλων, λειτουργούν χωρίς να έχουν εκδοθεί σχετικά προεδρικά διατάγματα, δεν έχουν εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας, και δεν υπόκεινται στον έλεγχο των Γενικών Συνελεύσεων των Πανεπιστημιακών Τμημάτων. Για τη «συμμετοχή» τους οι εκπαιδευτικοί (Π.Ε. & Δ.Ε.) καλούνται να πληρώσουν, ως δίδακτρα, από 1750€ μέχρι και 3500€ !!! Τα ποσά είναι σημαντικά, αν αναλογιστεί κανείς ότι τα εν λόγω δίδακτρα για τη λειτουργία ενός τέτοιου είδους τμήματος σεμιναρίων είναι, αθροιστικά, υπερ-πολλαπλάσια των κονδυλίων που χορηγούνται για τη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση και την ετήσια χρηματοδότηση των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών σπουδών, της επιμόρφωσης και των υποδομών στα Παιδαγωγικά Τμήματα.
Η συμμετοχή πανεπιστημιακών, διδασκόντων/-ουσών του Διδασκαλείου Π.Τ.Δ.Ε.-Α.Π.Θ. «Δημήτρης Γληνός σε τέτοιου είδους σεμινάρια, τα οποία, εκ των πραγμάτων υπονομεύουν τα μορφωτικά και επαγγελματικά μας δικαιώματα, δημιουργεί ένα ζήτημα, τουλάχιστον, ηθικής και παιδαγωγικής τάξης. Οι διδάσκοντες/ουσες νομιμοποιούν με την παρουσία τους αυτά τα σεμινάρια, ενώ γνωρίζουν καλά ότι χορηγούνται «πιστοποιητικά» και «τίτλοι», που επιτρέπουν στους συμμετέχοντες να εργαστούν ως δάσκαλοι και καθηγητές ειδικής αγωγής. Απαξιώνουν έτσι τα δημόσια πανεπιστημιακά τμήματα στα οποία εργάζονται και εξισώνουν, έτσι, πολλά χρόνια πανεπιστημιακών σπουδών με τη συμμετοχή σε αμφιβόλου ποιότητας εμπορικά παιδαγωγικά χάπενιγκς στα ξενοδοχεία της επικράτειας. Επιτρέπεται και προωθείται με αυτό τον τρόπο η εισβολή των «παιδαγωγικών αντιλήψεων της αγοράς» στο σχολικό χώρο, με την πανεπιστημιακή «βούλα».
Αυτή η «ρύθμιση» του νέου Νόμου (Ν3699/2008) δημιουργεί ένα αμφιλεγόμενο και προσοδοφόρο δίκτυο μεταξύ καθηγητών-ιδιωτικών κέντρων-υπουργείου, το όποιο τροφοδοτεί συνεχώς τους εργασιακούς χώρους της ειδικής αγωγής με κατόχους παρόμοιων «πιστοποιητικών». Η πανεπιστημιακή «μαγική πνοή» ορισμένων, με το αζημίωτο και με την επίφαση του νομότυπου, βαφτίζει κάθε λογής κατόχους “χαρτιών” σε δασκάλους (Α/θμιας, Β/θμιας εκπαίδευσης) ειδικής αγωγής, εντός ολίγων εβδομάδων, μεταβάλλοντας το χώρο της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης σε πεδίο κερδοσκοπικών συμφερόντων και σε «μοντέλο» για μελλοντικές ευρύτερες επιχειρηματικές δραστηριότητες στο χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων.
Τα σεμινάρια αυτά, με τους βαρύγδουπους «επιστημονικούς» τίτλους, απευθύνονται σε εκπαιδευτικούς και πτυχιούχους, δίχως την ελάχιστη προηγούμενη εμπειρία στην προσέγγιση των ζητημάτων της Ε.Α.Ε., οι οποίοι/οποίες καλούνται στη συνέχεια να «στελεχώσουν» την Εκπαίδευση Ατόμων με Ειδικές ανάγκες, να εργαστούν δηλαδή, χωρίς τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις, ως «επαγγελματίες» Ειδικής Αγωγής. Σε μερικά μάλιστα σεμινάρια γίνονται δεκτοί για «εξειδίκευση» και απλοί απόφοιτοι Λυκείου!
Αυτό που ουσιαστικά «παρέχεται» είναι ειδικεύσεις πρόχειρες, γρήγορες και αποσπασματικές (χαμηλή κατάρτιση). Πρόκειται για μία επιχειρηματική πρακτική που τείνει να μετατρέψει, με τον πιο κυνικό τρόπο, τα Πανεπιστήμια της χώρας σε χώρους εμπορευματοποίησης της «γνώσης», η οποία στηρίζεται στην εκμετάλλευση της ελπίδας και της αγωνίας χιλιάδων εκπαιδευτικών και ανέργων πτυχιούχων για εργασία. Θύματα έχει τελικά, εκτός από τους συμμετέχοντες/ουσες, τους ίδιους τους μαθητές και τις μαθήτριες με ειδικές ανάγκες και τελικά τις οικογένειές και τους κηδεμόνες τους.
Παρατηρείται, ακόμη, το απαράδεκτο φαινόμενο οι συγκεκριμένες “βιοτεχνίες” παροχής «Πιστοποιητικών Ειδίκευσης», να «προωθούνται» και να «νομιμοποιούνται» στις ιστοσελίδες Γραφείων και Διευθύνσεων Π.Ε & Δ.Ε. Τα σεμινάρια αυτά πραγματοποιούνται, σχεδόν προκλητικά, σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης και στενότητας την ίδια στιγμή που οι διεκδικήσεις των εργαζομένων για αξιοπρεπείς μισθούς και την κατοχύρωση των εργασιακών τους δικαιωμάτων τελούν υπό περιορισμό, συκοφάντηση και καταστολή, όταν χρειάζεται.
Τα προγράμματα αυτά ελάχιστη σχέση έχουν με την εμπεριστατωμένη και ουσιαστική εκπαίδευση, τη βαθύτερη κριτική μόρφωση, τη συνειδητοποίηση του ευρύτερου επαγγελματικού και κοινωνικού ρόλου των εκπαιδευτικών. Οι πρόχειρες και αμφιλεγόμενες «ειδικεύσεις» που παρέχουν ανταποκρίνονται στη νόρμα μιας κοινωνίας που αποτιμά κάθε λογής «λίστες προσόντων» - ανταλλάσσοντάς τα με θέσεις εργασίας και επιδόματα. Κατακερματίζεται, με αυτό τον τρόπο, η διεκδίκηση συνολικότερων αιτημάτων και πλήττεται η δυνατότητα να κατανοήσουμε κριτικά τη σχέση: κοινωνίας – οικονομίας – πολιτικής, στην ολότητα και την πολυπλοκότητά της.
.
Η συμμετοχή πανεπιστημιακών, διδασκόντων/-ουσών του Διδασκαλείου Π.Τ.Δ.Ε.-Α.Π.Θ. «Δημήτρης Γληνός σε τέτοιου είδους σεμινάρια, τα οποία, εκ των πραγμάτων υπονομεύουν τα μορφωτικά και επαγγελματικά μας δικαιώματα, δημιουργεί ένα ζήτημα, τουλάχιστον, ηθικής και παιδαγωγικής τάξης. Οι διδάσκοντες/ουσες νομιμοποιούν με την παρουσία τους αυτά τα σεμινάρια, ενώ γνωρίζουν καλά ότι χορηγούνται «πιστοποιητικά» και «τίτλοι», που επιτρέπουν στους συμμετέχοντες να εργαστούν ως δάσκαλοι και καθηγητές ειδικής αγωγής. Απαξιώνουν έτσι τα δημόσια πανεπιστημιακά τμήματα στα οποία εργάζονται και εξισώνουν, έτσι, πολλά χρόνια πανεπιστημιακών σπουδών με τη συμμετοχή σε αμφιβόλου ποιότητας εμπορικά παιδαγωγικά χάπενιγκς στα ξενοδοχεία της επικράτειας. Επιτρέπεται και προωθείται με αυτό τον τρόπο η εισβολή των «παιδαγωγικών αντιλήψεων της αγοράς» στο σχολικό χώρο, με την πανεπιστημιακή «βούλα».
Αυτή η «ρύθμιση» του νέου Νόμου (Ν3699/2008) δημιουργεί ένα αμφιλεγόμενο και προσοδοφόρο δίκτυο μεταξύ καθηγητών-ιδιωτικών κέντρων-υπουργείου, το όποιο τροφοδοτεί συνεχώς τους εργασιακούς χώρους της ειδικής αγωγής με κατόχους παρόμοιων «πιστοποιητικών». Η πανεπιστημιακή «μαγική πνοή» ορισμένων, με το αζημίωτο και με την επίφαση του νομότυπου, βαφτίζει κάθε λογής κατόχους “χαρτιών” σε δασκάλους (Α/θμιας, Β/θμιας εκπαίδευσης) ειδικής αγωγής, εντός ολίγων εβδομάδων, μεταβάλλοντας το χώρο της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης σε πεδίο κερδοσκοπικών συμφερόντων και σε «μοντέλο» για μελλοντικές ευρύτερες επιχειρηματικές δραστηριότητες στο χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων.
Τα σεμινάρια αυτά, με τους βαρύγδουπους «επιστημονικούς» τίτλους, απευθύνονται σε εκπαιδευτικούς και πτυχιούχους, δίχως την ελάχιστη προηγούμενη εμπειρία στην προσέγγιση των ζητημάτων της Ε.Α.Ε., οι οποίοι/οποίες καλούνται στη συνέχεια να «στελεχώσουν» την Εκπαίδευση Ατόμων με Ειδικές ανάγκες, να εργαστούν δηλαδή, χωρίς τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις, ως «επαγγελματίες» Ειδικής Αγωγής. Σε μερικά μάλιστα σεμινάρια γίνονται δεκτοί για «εξειδίκευση» και απλοί απόφοιτοι Λυκείου!
Αυτό που ουσιαστικά «παρέχεται» είναι ειδικεύσεις πρόχειρες, γρήγορες και αποσπασματικές (χαμηλή κατάρτιση). Πρόκειται για μία επιχειρηματική πρακτική που τείνει να μετατρέψει, με τον πιο κυνικό τρόπο, τα Πανεπιστήμια της χώρας σε χώρους εμπορευματοποίησης της «γνώσης», η οποία στηρίζεται στην εκμετάλλευση της ελπίδας και της αγωνίας χιλιάδων εκπαιδευτικών και ανέργων πτυχιούχων για εργασία. Θύματα έχει τελικά, εκτός από τους συμμετέχοντες/ουσες, τους ίδιους τους μαθητές και τις μαθήτριες με ειδικές ανάγκες και τελικά τις οικογένειές και τους κηδεμόνες τους.
Παρατηρείται, ακόμη, το απαράδεκτο φαινόμενο οι συγκεκριμένες “βιοτεχνίες” παροχής «Πιστοποιητικών Ειδίκευσης», να «προωθούνται» και να «νομιμοποιούνται» στις ιστοσελίδες Γραφείων και Διευθύνσεων Π.Ε & Δ.Ε. Τα σεμινάρια αυτά πραγματοποιούνται, σχεδόν προκλητικά, σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης και στενότητας την ίδια στιγμή που οι διεκδικήσεις των εργαζομένων για αξιοπρεπείς μισθούς και την κατοχύρωση των εργασιακών τους δικαιωμάτων τελούν υπό περιορισμό, συκοφάντηση και καταστολή, όταν χρειάζεται.
Τα προγράμματα αυτά ελάχιστη σχέση έχουν με την εμπεριστατωμένη και ουσιαστική εκπαίδευση, τη βαθύτερη κριτική μόρφωση, τη συνειδητοποίηση του ευρύτερου επαγγελματικού και κοινωνικού ρόλου των εκπαιδευτικών. Οι πρόχειρες και αμφιλεγόμενες «ειδικεύσεις» που παρέχουν ανταποκρίνονται στη νόρμα μιας κοινωνίας που αποτιμά κάθε λογής «λίστες προσόντων» - ανταλλάσσοντάς τα με θέσεις εργασίας και επιδόματα. Κατακερματίζεται, με αυτό τον τρόπο, η διεκδίκηση συνολικότερων αιτημάτων και πλήττεται η δυνατότητα να κατανοήσουμε κριτικά τη σχέση: κοινωνίας – οικονομίας – πολιτικής, στην ολότητα και την πολυπλοκότητά της.
.
Οι ετικέτες, επομένως, του/της φιλομαθούς εκπαιδευτικού που υποβάλλει σωρηδόν αιτήσεις συμμετοχής σε ανάλογα “πακέτα επιμόρφωσης”, προσανατολισμένου/-νης στη δήθεν «πρακτικότητα» και «χρηστικότητα» της γνώσης, συνιστούν τα ακριβοπληρωμένα τεκμήρια συναίνεσης στην εποχή του εξατομικευμένου νεοφιλελεύθερου κοινωνικού μοντέλου. Ο/η εκπαιδευτικός, όλο και περισσότερο, δεν «είναι», αλλά κατ-«έχει» τα διόδια ενσωμάτωσης σε μια διοικητική-εκπαιδευτική ιεραρχία των καπιταλιστικών δομών, η οποία τον/την κανονικοποιεί και τον/την συμμορφώνει με εργαλεία την ψυχολογικοποίηση, την επιστημονικοφάνεια, την «“ενεργή”/“αυτόβουλη” συμμετοχή των δρώντων υποκειμένων», την «αξιοκρατία» και την τεχνικοποίηση της μάθησης.
.
.
Η έλλειψη ουσιαστικής εκπαιδευτικής πολιτικής παρέμβασης, οδηγεί χιλιάδες συναδέλφους/-ισσες να συμμετέχουν, επί χρήμασι, σε κάθε είδους απίθανες διαδικασίες πιστοποίησης, σεμιναρίων, ημερίδων κλπ.), οι οποίες δεν έχουν επιστημονική εγκυρότητα και, σε κάθε περίπτωση, υλοποιούνται από ιδιωτικούς κερδοσκοπικούς φορείς, απρόσιτους στο δημόσιο κοινωνικό έλεγχο. Ανοίγουν ουσιαστικά τις πύλες για την ιδιωτικοποίηση των όρων πρόσληψης των εκπαιδευτικών στο δημόσιο σχολείο…
Τα σεμινάρια αυτού του είδους δεν μπορούν και δεν πρέπει να υποκαταστήσουν και να συρρικνώσουν την ακαδημαϊκή κατοχύρωση των επαγγελματικών και μορφωτικών μας δικαιωμάτων. Η συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε ανάλογα σεμινάρια ανακυκλώνει την αντίληψη της ατομικής/ιδιωτικής επίλυσης ζητημάτων που αφορούν την κοινωνία στο σύνολό της, όπως: η μόρφωση, η εργασία, η κοινωνική ασφάλιση και πρόνοια, η εκπαίδευση, ο πολιτισμός.
.
Τα σεμινάρια αυτού του είδους δεν μπορούν και δεν πρέπει να υποκαταστήσουν και να συρρικνώσουν την ακαδημαϊκή κατοχύρωση των επαγγελματικών και μορφωτικών μας δικαιωμάτων. Η συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε ανάλογα σεμινάρια ανακυκλώνει την αντίληψη της ατομικής/ιδιωτικής επίλυσης ζητημάτων που αφορούν την κοινωνία στο σύνολό της, όπως: η μόρφωση, η εργασία, η κοινωνική ασφάλιση και πρόνοια, η εκπαίδευση, ο πολιτισμός.
.
Η παιδαγωγική μας θέση και πρόταση κινείται στον αντίποδα των πολιτικών διαθέσεων της κυβέρνησης να μεταφέρει την ευθύνη της παιδείας και της εκπαίδευσης στην “αρμοδιότητα” των σύγχρονων επιχειρηματιών της γνώσης και να επιμερίσει τις ευθύνες τους εκπαιδευτικού έργου ατομικά στους/στις εκπαιδευτικούς προνοώντας αποκλειστικά και μόνο για τη «δια βίου» εκμετάλλευσή μας.
Οφείλουμε, συλλογικά, όσοι/ες μοχθούμε για τη δημόσια εκπαίδευση και την ολόπλευρη μόρφωση, να έχουμε συγκεκριμένη-ευδιάκριτη και ξεκάθαρη θέση απέναντι στο ζήτημα, έχοντας αποσαφηνίσει το πολιτικο-ηθικό και μορφωτικό διακύβευμα που προκύπτει.
.
Οφείλουμε, συλλογικά, όσοι/ες μοχθούμε για τη δημόσια εκπαίδευση και την ολόπλευρη μόρφωση, να έχουμε συγκεκριμένη-ευδιάκριτη και ξεκάθαρη θέση απέναντι στο ζήτημα, έχοντας αποσαφηνίσει το πολιτικο-ηθικό και μορφωτικό διακύβευμα που προκύπτει.
.
Καταγγέλλουμε τη στάση όσων από τους/τις διδάσκοντες/διδάσκουσες του Διδασκαλείου Π.Ε. Π.Τ.Δ.Ε.-Α.Π.Θ. «Δημήτρης Γληνός» συμμετέχουν σε αυτά τα «σεμινάρια», είτε ως διδάσκοντες/διδάσκουσες είτε ως επιστημονικοί/επιστημονικές συνεργάτες και σύμβουλοι.
.
.
.
Διεκδικούμε:
· Την κατάργηση του Ν. 3699/2008 για την Ε.Α.Ε.
· Να διακοπούν άμεσα τα σεμινάρια των 400 ωρών και να καταργηθούν με διορθωτική νομική ρύθμιση, επειδή ναρκοθετούν την ποιότητα της εκπαιδευτικής λειτουργίας στο χώρο της ειδικής αγωγής και της παρεχόμενης δημόσιας εκπαίδευσης.
· Δημόσια αναβαθμισμένη, ακαδημαϊκή-ενιαία επιμόρφωση και εκπαίδευση θεσμικά κατοχυρωμένη, όπως αυτή παρέχεται στα Διδασκαλεία και στα Τμήματα των Α.Ε.Ι.
· Η εκπαίδευση και η επιμόρφωση να γίνεται στο δημόσιο επιστημονικό χώρο (ΑΕΙ, Διδασκαλεία), με την ευθύνη των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, υπό το δημόσιο κοινωνικό και επιστημονικό έλεγχο. Οι εκπαιδευτικές και επιστημονικές ανάγκες των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής να καλύπτονται με ευθύνη των δημόσιων ακαδημαϊκών δομών, χωρίς καμιά οικονομική επιβάρυνση για τους ίδιους, τις οικογένειες ή τους κηδεμόνες τους.
· Να υπάρξει διάλογος και επεξεργασία θέσεων των συνδικαλιστικών ομοσπονδιών του κλάδου (ΔΟΕ, ΟΛΜΕ) σε συνεργασία με κοινωνικούς και επιστημονικούς φορείς καθώς και τα ΑΕΙ της χώρας, σχετικά με το περιεχόμενο των αναλυτικών προγραμμάτων και την εκπαίδευση των εκπαιδευτικών σε θέματα ειδικής αγωγής, στην προοπτική μιας ενιαίας παιδαγωγικής και εκπαιδευτικής ανασύνταξης και σύζευξης της γενικής και της ειδικής αγωγής, στα πλαίσια μιας εκπαίδευσης που χειραφετεί δασκάλους και μαθητές.
· Η επιμόρφωση/μετεκπαίδευση των εκπαιδευτικών της Δ.Ε., άμεσα και για το επόμενο διάστημα, να γίνεται με ευθύνη των Διδασκαλείων, ώστε να διασφαλίζεται η επιστημονική εγκυρότητα και ο κοινωνικός δημόσιος έλεγχος των τίτλων που εκδίδονται.
· Να καλυφθούν οι ανάγκες σε εκπαιδευτικό προσωπικό στα σχολεία, με τη δημιουργία μόνιμων και σταθερών σχέσεων εργασίας για τους εκπαιδευτικούς και τους άλλους εργαζόμενους στο χώρο της Ειδικής Αγωγής, χωρίς «ωρομίσθιες», «τρίμηνα», «συμβάσεις έργου» κ.λ.π. Αξιοπρεπείς συνθήκες δουλειάς για όλους/ες τους εργαζόμενους/ες στην Ειδική αγωγή και την Εκπαίδευση.
· Δημιουργία κοινωνικών δικτύων και δομών στήριξης για τα Α.Μ.Ε.Α και τα άτομα με αναπηρίες.
· Να ιδρυθούν και να λειτουργήσουν εκπαιδευτικές δομές επιμόρφωσης και μετεκπαίδευσης ακαδημαϊκού χαρακτήρα («Διδασκαλεία») και για τους εκπαιδευτικούς της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
· Να αυξηθούν οι δαπάνες για τη δημόσια εκπαίδευση και να ενισχυθούν οικονομικά τα Διδασκαλεία από τον κρατικό προϋπολογισμό.
.
· Την κατάργηση του Ν. 3699/2008 για την Ε.Α.Ε.
· Να διακοπούν άμεσα τα σεμινάρια των 400 ωρών και να καταργηθούν με διορθωτική νομική ρύθμιση, επειδή ναρκοθετούν την ποιότητα της εκπαιδευτικής λειτουργίας στο χώρο της ειδικής αγωγής και της παρεχόμενης δημόσιας εκπαίδευσης.
· Δημόσια αναβαθμισμένη, ακαδημαϊκή-ενιαία επιμόρφωση και εκπαίδευση θεσμικά κατοχυρωμένη, όπως αυτή παρέχεται στα Διδασκαλεία και στα Τμήματα των Α.Ε.Ι.
· Η εκπαίδευση και η επιμόρφωση να γίνεται στο δημόσιο επιστημονικό χώρο (ΑΕΙ, Διδασκαλεία), με την ευθύνη των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, υπό το δημόσιο κοινωνικό και επιστημονικό έλεγχο. Οι εκπαιδευτικές και επιστημονικές ανάγκες των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής να καλύπτονται με ευθύνη των δημόσιων ακαδημαϊκών δομών, χωρίς καμιά οικονομική επιβάρυνση για τους ίδιους, τις οικογένειες ή τους κηδεμόνες τους.
· Να υπάρξει διάλογος και επεξεργασία θέσεων των συνδικαλιστικών ομοσπονδιών του κλάδου (ΔΟΕ, ΟΛΜΕ) σε συνεργασία με κοινωνικούς και επιστημονικούς φορείς καθώς και τα ΑΕΙ της χώρας, σχετικά με το περιεχόμενο των αναλυτικών προγραμμάτων και την εκπαίδευση των εκπαιδευτικών σε θέματα ειδικής αγωγής, στην προοπτική μιας ενιαίας παιδαγωγικής και εκπαιδευτικής ανασύνταξης και σύζευξης της γενικής και της ειδικής αγωγής, στα πλαίσια μιας εκπαίδευσης που χειραφετεί δασκάλους και μαθητές.
· Η επιμόρφωση/μετεκπαίδευση των εκπαιδευτικών της Δ.Ε., άμεσα και για το επόμενο διάστημα, να γίνεται με ευθύνη των Διδασκαλείων, ώστε να διασφαλίζεται η επιστημονική εγκυρότητα και ο κοινωνικός δημόσιος έλεγχος των τίτλων που εκδίδονται.
· Να καλυφθούν οι ανάγκες σε εκπαιδευτικό προσωπικό στα σχολεία, με τη δημιουργία μόνιμων και σταθερών σχέσεων εργασίας για τους εκπαιδευτικούς και τους άλλους εργαζόμενους στο χώρο της Ειδικής Αγωγής, χωρίς «ωρομίσθιες», «τρίμηνα», «συμβάσεις έργου» κ.λ.π. Αξιοπρεπείς συνθήκες δουλειάς για όλους/ες τους εργαζόμενους/ες στην Ειδική αγωγή και την Εκπαίδευση.
· Δημιουργία κοινωνικών δικτύων και δομών στήριξης για τα Α.Μ.Ε.Α και τα άτομα με αναπηρίες.
· Να ιδρυθούν και να λειτουργήσουν εκπαιδευτικές δομές επιμόρφωσης και μετεκπαίδευσης ακαδημαϊκού χαρακτήρα («Διδασκαλεία») και για τους εκπαιδευτικούς της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
· Να αυξηθούν οι δαπάνες για τη δημόσια εκπαίδευση και να ενισχυθούν οικονομικά τα Διδασκαλεία από τον κρατικό προϋπολογισμό.
.
Η απόφαση, με ευθύνη του Διοικητικού Συμβουλίου του συλλόγου, να κοινοποιηθεί και να δημοσιευτεί αρμοδίως.
.
.
Σύλλογος Μετεκπαιδευομένων Διδασκαλείου Π.Τ.Δ.Ε.-Α.Π.Θ. «Δημήτρης Γληνός»
Θεσσαλονίκη, 04.03.2009
Θεσσαλονίκη, 04.03.2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου